خبردنا - سیدکرامت فدایی : مرگ یک حقیقت ملموس و غیره قابل انکار است و به شیوه های مختلفی اتفاق می افتد .
اما اجل مسمی یعنی پایان عمر طبیعی که این مرگ نه ملامت زا است ونه افتخار آمیز و مردم با این گونه مردن ها به صورت عادی برخورد می کنند . البته بحث علمایی که منشع خیر برای جامعه هستند تأسف بار است .
"فاِذا جاءَ أجلهم لا یستأخرون ساعَه و لا یَستقدمُون"
اجل مسمی که آمد هیچ تقدم و تأخری در آن نیست به طوری غافلگیر می کند که نمی تواند وصیتی کند و نه به سوی خانواده خود برگردد.
"فلا یَستطیعونَ توصیهً و لا الی اَهلهم یرجعونَ"
البته علم زمان عجل مسمی فقط نزد خدا است
"و أجل مُسمیً عِندهُ ثم انتم تمترون "
اجل حتمی نزد خدا است با این همه شما تردید می کنید .
امیدبه عمر تا 72 سال برای مردان ایرانی شاخص مورد افتخار همه مسئولین بالاخص وزارت بهداشت است ، بنابراین مرگ عادی در سن 70 سال به بالا در ایران اجل مسمی و موت معمولی تلقی می گردد.
با توجه به این مقدمه در رابطه مرگ مرحوم مغفور حضرت آیت الله رفسنجانی که 82 دو سال از عمر مبارکشان می گذشت مطالبی قابل درک ، فهم و تأمل است .
1_ کسانی که ان قلت در رابطه با این مرگ ایجاد می کنند از کجا می دانند که آقای هاشمی باید بیشتر از این عمر می کرد ، چون این علمش فقط نزد خدا است و هیچکدام از این آقایان و خانم ها مدعی تا کنون ادعای خدایی نکرده اند .
2_ آقای هاشمی رفسنجانی 82 سال عمر پر افتخار داشته اند یعنی 10 سال از امید متوسط عمر مردان ایرانی بیشتر ، مگر ایشان یک مرد با افتخار ایرانی نبود .
3_ همه می دانیم مرگ مسمی و قطعی بعد از عمر معمولی به صورت عادی که آمد حتی آب در دست به دهان نمی رسد و حرف در کام می ماند و انسان هر جا باشد مرگ او را در می یابد ولو در بروج مشیده.
حالا جزء ماجراجویی و فتنه انگیزی چه ضرورتی وجود دارد که یک مرگ عادی برای یک عالم بزرگ در استخر را ملعبه قرار دهیم و هر روز غایله جدید بر پا نمایم . آیا تضمینی هست که مرگ دیگران از قبل اطلاع داده شود. و سئوال بزرگتر آیا مردانی که در زمان حاکمیت آقای هاشمی در سن کمتر از 70 سال مردند می شود به گردن او انداخت و گفت اگر امکانات پزشکی و حتی آموزشی و اقتصادی بالسویه بود اینها هم نمی مردند چون امید به زندگی 70 سال بود.
در یک کلام آنهایی که مدعی مرگ مشکوک هستند اثبات کنند که قرار بود آقای هاشمی بیشتر عمر کند و بعد دیگران را به محاکمه بکشانند. علی ایحال مرگ مسمی که آمد همه می میرند چه در استخر چه در باغ کشاورزی چه در میدان بازی .
با این توصیف باید این باب بسته شود چون مرگ حق است و همه را در می یابد .
اضافه می شود که نباید یک تابلویی که برداشت از کشتن نیست بلکه در تعبیر بهتر می گوید ما که می دانیم می میریم چرا از قدرت الهی وذکرش نا امید و به مذاکره با آمریکا دل خوش کنیم . انشاالله عاقبت به خیری بدرقه راهمان باشد.