متاسفانه در چنین شرایطی عده ای به هر دلیل بدور از انصاف و در نظر گرفتن شرایط عاطفی حاکم بر استان و خانواده های کارگران و همکاران آنها مسائلی را مطرح می کنند که تنها و تنها نمک بر زخم پاشیدن است .
خبردنا : استان
" کهگیلویه و بویراحمد " کوچکترین استان کشور است که با دارا بودن یک درصد
از مساحت ایران منابع انسانی و خدادادی فراوانی را در خود جای داده و
البته با داشتن این منابع محرومترین استان کشور هم نام گرفته است .
به گزارش " خبردنا " ، در این استان کوچک و محروم با داشتن منابع بسیار بیکاری بیداد می کند و فقر و تبعات اجتماعی بیکاری هم فراگیر شده است .
فعالان اقتصادی و همه مردم می دانند درمان بیکاری ، سرمایه گذاری و اشتغال مولد و پایدار است که بتواند چرخه های اقتصادی دیگر را به حرکت درآورده و ارزش افزوده ایجاد کرده و چرخ اقتصاد را به حرکت درآورده و رفاه مردم را به ارمغان آورد .
ناگفته پیدا است سرمایه گذار به منطقه و استانی خواهد رفت که در آن امکانات و زیر ساخت های سرمایه گذاری مهیا و البته امنیت سرمایه آنها از همه نظر تضمین شده باشد .
" کهگیلویه و بویراحمد " چرا محروم مانده و چرا سرمایه گذاران به آنجا نمی آیند ؟ پاسخ به این پرسش می تواند نوع نگاه ما به سرمایه گذاران فعلی استان را تا حدودی تلطیف نماید .
با کمال تاسف باید اقرار کرد که کهگیلویه و بویراحمد به برکت برخی مسئولان خواب آلود هنوز زیر ساخت های لازم برای حضور سرمایه گذاران غیر بومی را ندارد و البته با تاسف بیشتر باید اعتراف کرد که بخشهایی از جامعه از مسئولان تا مردم فرهنگ برخورد با سرمایه گذار را هنوز بخوبی ندانسته و البته با سرمایه گذار همانند " زالو " که خون مردم را می مکد برخورد می کنند نه مثل یک سرباز در میدان جنگ ، اگر بپذیریم اقتصاد کشور هم اکنون مانند میدان جنگ است و فعالان این میدان سربازان خط مقدم ایثار و گذشت اقتصادی هستند .
در این میان آنچه تا حدودی سبب برخی سرمایه گذاری های اندک در استان شده است حضور سرمایه گذاران بومی است که تنها دلیل سرمایه گذاری آنها در استان عشق و علاقه آنها به سرزمین مادری است و لاغیر .
آگاهان به صحنه اقتصاد مملکت می دانند اگر همین سرمایه گذاران بومی کهگیلویه و بویراحمدی در هر کجای کشور تصمیم به این سرمایه گذاری ها می گرفتند و همین کارخانه ها را در استانهای دیگری احداث می کردند یقینا عزت و احترام خاصی در آنها استانها داشته و البته گرفتار حواشی و توهین ها و تهمت و شایعات و ..... خاص کهگیلویه و بویراحمد هم نمی شدند .
حتی اگر همین سرمایه را در بخش مسکن و بازرگانی در تهران بکار می گرفتند چه بسا سود و سرمایه آنها بدور از حواشی خاص تولید بیشتر بود .
سرمایه گذاران بومی " کهگیلویه و بویراحمد " با علم کامل از همه بداخلاقی ها و تخریب ها در این استان سرمایه گذاری کرده و توانسته اند ضمن ایجاد اشتغال تحرکی به اقتصاد استان بدهند .
در چند روز اخیر اتفاقی در کارخانه فولاد بویراحمد افتاد که دل هر انسانی را بدرد می آورد . کوره این کارخانه بعلت حادثه ای که در هر کارگاه و کارخانه صنعتی ممکن است رخ دهد دچار حریق شد و 9 نفر از شریف ترین قشر جامعه استان ما را دچار سانحه کرد .
هر انسانی با شنیدن خبر این حادثه دچار تاثر شدید می شود و تاثر برای آن سرمایه گذار که از یک سو سرمایه مادی اش با ضرر و زیان بسیار روبرو شده و از سویی از منظر اخلاقی و انسانی خود را شرمنده خانواده های کارگران شریفش می داند و البته نیروی انسانی شایسته اش را از دست داده حتما بسیار بیشتر از هر فرد دیگری خواهد بود .
این تاثر برای سرمایه گذاران بومی کهگیلویه و بویراحمد که استانی عشیره ای و قومی و قبیله ای بوده و تقریبا همه با هم بگونه ای فامیل و آشنا و رفیق و نزدیک هستند بسیار دردآور تر و شدید تر است .
خانواده سرمایه گذاران بومی در چنین حوادثی کم داغدار تر از عزیزانی که دچار حادثه شده اند دچار حزن و اندوه نمی شوند چرا که همه ما وابسته و دلبسته همدیگر بوده و هستیم .
متاسفانه در چنین شرایطی عده ای به هر دلیل بدور از انصاف و در نظر گرفتن شرایط عاطفی حاکم بر استان و خانواده های کارگران و همکاران آنها مسائلی را مطرح می کنند که تنها و تنها نمک بر زخم پاشیدن است .
برخی نهادهای دانشجویی که حتی محل کارخانه را هم نمی دانند کجاست بعلت مسائلی دیگر بیانیه صادر می کنند این در حالی است که نه مسئولیتی متوجه آنها است و نه اطلاعی از روند کار و حادثه می دانند و صرفا برای شوی تبلیغاتی و اینکه بگویند " ما هم هستیم " پیام و بیانیه صادر کرده و خانواده های داغدار کارگران و سرمایه گذاران استان را دچار نگرانی های بیشتر روحی و روانی می کنند .
برخی رسانه های استان نیز در این میان دنبال برخی مسائلی هستند که البته ریشه در برخی بداخلاقی های گذشته آنها دارند و دانسته یا ندانسته ریشه به تیشه سرمایه گذاری بومی در این استان می زنند .
ضمن آرزوی شفای کامل و عاجل برای همه کسانی که در این حادثه تلخ دچار مشکل شده اند ذکر چند نکته ضروری است :
1- اصولا هیچ کارگاه و کارخانه و خانه و .... تهی از حادثه نبوده و همواره حادثه در کمین است . این تاکید به معنای نادیده گرفتن مسائل ایمنی کار نبوده و نیست که باید بررسی و گزارش شود اما اینکه هر حادثه ای بهانه ای برای کوبیدن سرمایه گذاران باشد آنهم حادثه ای که دل همه مردم را جریحه دار کرده و خانواده های را داغدار نموده حتما اقدامی ناجوانمردانه و دور از مردانگی و فتوت است .
استان ما و مردم نیک آن نشان داده اند در شرایط سخت بهتر کنار هم قرار گرفته اند اما چه شده که عده ای در این شرایط حتی این خصلت مردانگی را فدای برخی مسائل دم دستی نموده اند باید افسوس خورد .
2- انتشار هر گونه خبر و مطلب که در جهت فرار سرمایه گذاران غیر بومی و حتی پیشیمان شدن سرمایه گذار بومی به ماندن در استان باشد حتما خیانتی بزرگ به فرزندان و خانواده های تک تک مردم استان است .
3- رسانه ها و تشکل های مختلف استان باید بکوشند که اطلاع رسانی بگونه ای باشد که شرایط روحی و روانی خانواده های کارگران عزیز آسیب بیش از این جریحه دار عقده گشایی های ناسالم برخی حضرات قرار نگیرد . هر دروغ و مصاحبه کذبی و هر سخن ناصوابی بمنزله خبر قطعی منتشر نشود و بدانند در فضایی که همگان باید تمام توان و تلاش شان را برای کمک به حادثه دیدگان و خانواده های داغدار آنها بسیج نمایند این تشویش های روحی و روانی قطعا برخلاف روح نوع دوستی و انسان دوستی است .
4- قطعا هیچکدام از کسانی که این روزها ناجوانمردانه به این موضوع و سرمایه گذار بومی حمله می کنند به اندازه او تحت فشار روحی و روانی نبوده و نیستند چرا که حادثه دیدگان سالها در این کارخانه مشغول بکار بوده و پیوند عاطفی مستحکمی میان آنها و خانواده هایشان وجود داشته و دارد . بنابراین تلاش برای القای این حس که از ما از سرمایه گذار و سایرین دلسوز تر کارگران شریفی هستیم که هرگز آنها را ندیده ایم و تنها بهانه ای برای حملات غیر اخلاقی است قطعا تلاشی بیهوده است که جز " روسیاهی " برای عاملان آن را بهمراه نخواهد داشت .
امید است همه ما در چنین شرایطی بیش از آنکه بخود بیاندیشیم به فضای حاکم بر اصل ماجرا و افراد درگیر آنها اندیشیده ، خود را جای آنها گذاشته و آنگاه با تفکر اقدام به کمک نماییم .
باشد که روح بزرگ مردانگی اجداد ما همواره در نهاد و ذات درونی همه ما زنده بماند و در قرن صنعت و ارتباطات طعمه مطامع دنیوی نگردد .
به گزارش " خبردنا " ، در این استان کوچک و محروم با داشتن منابع بسیار بیکاری بیداد می کند و فقر و تبعات اجتماعی بیکاری هم فراگیر شده است .
فعالان اقتصادی و همه مردم می دانند درمان بیکاری ، سرمایه گذاری و اشتغال مولد و پایدار است که بتواند چرخه های اقتصادی دیگر را به حرکت درآورده و ارزش افزوده ایجاد کرده و چرخ اقتصاد را به حرکت درآورده و رفاه مردم را به ارمغان آورد .
ناگفته پیدا است سرمایه گذار به منطقه و استانی خواهد رفت که در آن امکانات و زیر ساخت های سرمایه گذاری مهیا و البته امنیت سرمایه آنها از همه نظر تضمین شده باشد .
" کهگیلویه و بویراحمد " چرا محروم مانده و چرا سرمایه گذاران به آنجا نمی آیند ؟ پاسخ به این پرسش می تواند نوع نگاه ما به سرمایه گذاران فعلی استان را تا حدودی تلطیف نماید .
با کمال تاسف باید اقرار کرد که کهگیلویه و بویراحمد به برکت برخی مسئولان خواب آلود هنوز زیر ساخت های لازم برای حضور سرمایه گذاران غیر بومی را ندارد و البته با تاسف بیشتر باید اعتراف کرد که بخشهایی از جامعه از مسئولان تا مردم فرهنگ برخورد با سرمایه گذار را هنوز بخوبی ندانسته و البته با سرمایه گذار همانند " زالو " که خون مردم را می مکد برخورد می کنند نه مثل یک سرباز در میدان جنگ ، اگر بپذیریم اقتصاد کشور هم اکنون مانند میدان جنگ است و فعالان این میدان سربازان خط مقدم ایثار و گذشت اقتصادی هستند .
در این میان آنچه تا حدودی سبب برخی سرمایه گذاری های اندک در استان شده است حضور سرمایه گذاران بومی است که تنها دلیل سرمایه گذاری آنها در استان عشق و علاقه آنها به سرزمین مادری است و لاغیر .
آگاهان به صحنه اقتصاد مملکت می دانند اگر همین سرمایه گذاران بومی کهگیلویه و بویراحمدی در هر کجای کشور تصمیم به این سرمایه گذاری ها می گرفتند و همین کارخانه ها را در استانهای دیگری احداث می کردند یقینا عزت و احترام خاصی در آنها استانها داشته و البته گرفتار حواشی و توهین ها و تهمت و شایعات و ..... خاص کهگیلویه و بویراحمد هم نمی شدند .
حتی اگر همین سرمایه را در بخش مسکن و بازرگانی در تهران بکار می گرفتند چه بسا سود و سرمایه آنها بدور از حواشی خاص تولید بیشتر بود .
سرمایه گذاران بومی " کهگیلویه و بویراحمد " با علم کامل از همه بداخلاقی ها و تخریب ها در این استان سرمایه گذاری کرده و توانسته اند ضمن ایجاد اشتغال تحرکی به اقتصاد استان بدهند .
در چند روز اخیر اتفاقی در کارخانه فولاد بویراحمد افتاد که دل هر انسانی را بدرد می آورد . کوره این کارخانه بعلت حادثه ای که در هر کارگاه و کارخانه صنعتی ممکن است رخ دهد دچار حریق شد و 9 نفر از شریف ترین قشر جامعه استان ما را دچار سانحه کرد .
هر انسانی با شنیدن خبر این حادثه دچار تاثر شدید می شود و تاثر برای آن سرمایه گذار که از یک سو سرمایه مادی اش با ضرر و زیان بسیار روبرو شده و از سویی از منظر اخلاقی و انسانی خود را شرمنده خانواده های کارگران شریفش می داند و البته نیروی انسانی شایسته اش را از دست داده حتما بسیار بیشتر از هر فرد دیگری خواهد بود .
این تاثر برای سرمایه گذاران بومی کهگیلویه و بویراحمد که استانی عشیره ای و قومی و قبیله ای بوده و تقریبا همه با هم بگونه ای فامیل و آشنا و رفیق و نزدیک هستند بسیار دردآور تر و شدید تر است .
خانواده سرمایه گذاران بومی در چنین حوادثی کم داغدار تر از عزیزانی که دچار حادثه شده اند دچار حزن و اندوه نمی شوند چرا که همه ما وابسته و دلبسته همدیگر بوده و هستیم .
متاسفانه در چنین شرایطی عده ای به هر دلیل بدور از انصاف و در نظر گرفتن شرایط عاطفی حاکم بر استان و خانواده های کارگران و همکاران آنها مسائلی را مطرح می کنند که تنها و تنها نمک بر زخم پاشیدن است .
برخی نهادهای دانشجویی که حتی محل کارخانه را هم نمی دانند کجاست بعلت مسائلی دیگر بیانیه صادر می کنند این در حالی است که نه مسئولیتی متوجه آنها است و نه اطلاعی از روند کار و حادثه می دانند و صرفا برای شوی تبلیغاتی و اینکه بگویند " ما هم هستیم " پیام و بیانیه صادر کرده و خانواده های داغدار کارگران و سرمایه گذاران استان را دچار نگرانی های بیشتر روحی و روانی می کنند .
برخی رسانه های استان نیز در این میان دنبال برخی مسائلی هستند که البته ریشه در برخی بداخلاقی های گذشته آنها دارند و دانسته یا ندانسته ریشه به تیشه سرمایه گذاری بومی در این استان می زنند .
ضمن آرزوی شفای کامل و عاجل برای همه کسانی که در این حادثه تلخ دچار مشکل شده اند ذکر چند نکته ضروری است :
1- اصولا هیچ کارگاه و کارخانه و خانه و .... تهی از حادثه نبوده و همواره حادثه در کمین است . این تاکید به معنای نادیده گرفتن مسائل ایمنی کار نبوده و نیست که باید بررسی و گزارش شود اما اینکه هر حادثه ای بهانه ای برای کوبیدن سرمایه گذاران باشد آنهم حادثه ای که دل همه مردم را جریحه دار کرده و خانواده های را داغدار نموده حتما اقدامی ناجوانمردانه و دور از مردانگی و فتوت است .
استان ما و مردم نیک آن نشان داده اند در شرایط سخت بهتر کنار هم قرار گرفته اند اما چه شده که عده ای در این شرایط حتی این خصلت مردانگی را فدای برخی مسائل دم دستی نموده اند باید افسوس خورد .
2- انتشار هر گونه خبر و مطلب که در جهت فرار سرمایه گذاران غیر بومی و حتی پیشیمان شدن سرمایه گذار بومی به ماندن در استان باشد حتما خیانتی بزرگ به فرزندان و خانواده های تک تک مردم استان است .
3- رسانه ها و تشکل های مختلف استان باید بکوشند که اطلاع رسانی بگونه ای باشد که شرایط روحی و روانی خانواده های کارگران عزیز آسیب بیش از این جریحه دار عقده گشایی های ناسالم برخی حضرات قرار نگیرد . هر دروغ و مصاحبه کذبی و هر سخن ناصوابی بمنزله خبر قطعی منتشر نشود و بدانند در فضایی که همگان باید تمام توان و تلاش شان را برای کمک به حادثه دیدگان و خانواده های داغدار آنها بسیج نمایند این تشویش های روحی و روانی قطعا برخلاف روح نوع دوستی و انسان دوستی است .
4- قطعا هیچکدام از کسانی که این روزها ناجوانمردانه به این موضوع و سرمایه گذار بومی حمله می کنند به اندازه او تحت فشار روحی و روانی نبوده و نیستند چرا که حادثه دیدگان سالها در این کارخانه مشغول بکار بوده و پیوند عاطفی مستحکمی میان آنها و خانواده هایشان وجود داشته و دارد . بنابراین تلاش برای القای این حس که از ما از سرمایه گذار و سایرین دلسوز تر کارگران شریفی هستیم که هرگز آنها را ندیده ایم و تنها بهانه ای برای حملات غیر اخلاقی است قطعا تلاشی بیهوده است که جز " روسیاهی " برای عاملان آن را بهمراه نخواهد داشت .
امید است همه ما در چنین شرایطی بیش از آنکه بخود بیاندیشیم به فضای حاکم بر اصل ماجرا و افراد درگیر آنها اندیشیده ، خود را جای آنها گذاشته و آنگاه با تفکر اقدام به کمک نماییم .
باشد که روح بزرگ مردانگی اجداد ما همواره در نهاد و ذات درونی همه ما زنده بماند و در قرن صنعت و ارتباطات طعمه مطامع دنیوی نگردد .
لینک کوتاه:
نظر شما